Pierwsze objawy tarczycy

Tarczyca to narząd, który wydaje się niepozorny, jednak odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu całego ludzkiego organizmu. Gruczoł ten znajduje się poniżej krtani w przedniej części szyi i wyglądem przypomina motyla.

Choroby tarczycy uznawane są za choroby cywilizacyjne. Niedoczynność, nadczynność oraz choroba Hashimoto dosięga coraz więcej osób. Na problemy z tarczycą zapadaj najczęściej kobiety, niestety często wraz z chorobami tarczycy pojawiają się problemy z płodnością. Według badań w Polsce ok. 30% osób ma problemy z tarczycą.

Jakie są pierwsze objawy problemów z tarczycą?

Problemy z tarczycą przez długi czas mogą nie dawać o sobie znać, a małe sygnały mogą być bagatelizowane. Pierwsze z objawów nadczynności tarczycy to: zwiększona potliwość, duszność, niezamierzony spadek masy ciała przy zwiększonym apetycie, może wystąpić powiększenie tarczycy, zmęczenie. Może wystąpić również wytrzeszcz oczu, drżenie rąk, kołatanie serca, bezsenność, a w przypadku kobiet zaburzenia miesiączkowania. Jeśli na nadczynność tarczycy cierpi dziecko, może ono zacząć rosnąć w szybkim tempie.

Osoba ciepiąca na niedoczynność tarczycy może zaobserwować u siebie: senność, ogólne zmęczenie, zaburzenia pamięci i koncentracji, uczucie zimna, zaparcia, niskie ciśnienie, nieuzasadniony wzrost wagi, suchą skórę oraz włosy. U kobiet mogą nastąpić zaburzenia miesiączkowania lub niepłodność. 

Przyczyny chorób tarczycy

Nadczynność tarczycy występuje, wtedy gdy tarczyca produkuje zbyt dużą ilość hormonów. Najczęściej dzieje się tak w wyniku choroby Gravesa i Basedowa. Choroba ta powoduje, że organizm wytwarza przeciwciała, a te pobudzają tarczycę do produkcji hormonów. Kolejną przyczyną mogą być guzki tarczycy oraz stan po zapaleniu tarczycy. Nadczynność tarczycy może zostać wywołana także zaburzeniami hormonalnymi w wieku dojrzewania oraz zaburzeniami w życiu seksualnym, czasami nawet silnym urazem psychicznym.

Niedoczynność tarczycy występuje wtedy, gdy tarczyca wywarza niewystarczającą ilość hormonów lub nie wytwarza ich wcale. Najczęstszą przyczyną jest autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (Hashimoto). Niedoczynność może wystąpić po leczeniu jodem promieniotwórczym, po radioterapii okolic szyi, po nadmiernym spożyciu jodu, jak i jego niedoborze. Z całą pewnością osoby po usunięciu tarczycy będą zmagały się z takimi samymi problemami, jak osoby z niedoczynnością.

Skoro choroba Hashimoto wywołuje niedoczynność tarczycy, to warto wspomnieć, że do przyczyn tej choroby należy: przewlekły stres, nieprawidłowe odżywianie, zaburzenia snu, niedobór witaminy D3. Chorobę tę mogą wywołać przebyte oraz nieleczone infekcje, zanieczyszczenia środowiska, a nawet niektóre leki. 

Zobacz także: Czystek a tarczyca – jakie zioła na tarczycę?

Niedoczynność tarczycy – co to jest?

Tarczyca odpowiada za wytwarzanie dwóch hormonów, które regulują pracę większości tkanek wewnątrz organizmu. Hormony te wpływają również na metabolizm organizmu oraz utrzymywanie i produkcję ciepła. Czynność tarczycy kontrolowana jest przez przysadkę mózgową. Przysadka pobudza tarczycę do produkcji hormonów. Tarczyca i przysadka działają na zasadzie zależności, oba te narządy muszą być sprawne, aby organizm funkcjonował dobrze. Niedoczynność tarczycy powstaje na skutek mniejszego wytwarzania w stosunku do potrzeb organizmu lub całkowitego braku wytwarzania hormonów przez tarczycę.

Jakie badanie wykonać?

Badania parametrów tarczycy powinny być wykonywane raz w roku, a już na pewno, kiedy zauważone zostaną niepokojące objawy. Aby wykonać badania, można udać się do lekarza rodzinnego, aby ten skierował nas na badania krwi, lub samemu zgłosić się do laboratorium i wykupić pakiet badań tarczycowych. Zbadać należy:

• Hormon tyreotropowy (TSH) – jest to najczęściej badany wskaźnik. Poziom tego hormonu wpływa na ilość wytwarzanych hormonów przez tarczycę. Jeśli wskaźnik jest ponad normę, możemy mieć do czynienia z niedoczynnością tarczycy, jeśli jest poniżej normy -z nadczynnością.
• Stężenie Trójjodotyroniny i tyroksyny (FT3 i FT4) – wystąpić mogą w zbyt niskich lub z byt wysokich stężaniach w zależności od problemu chorobowego.
• Przeciwciała anty-TG i anty-TPO.

Po odebraniu wyników badań warto udać się na konsultację do endokrynologa. To lekarz specjalista powinien przeanalizować wyniki badań i w razie potrzeby wdrożyć leczenie. 

Bibliografia:

1. Igor Kravets (2016), Hyperthyroidism: Diagnosis and Treatment