Hashimoto – objawy psychiczne

Choć tarczyca to niewielki gruczoł, ma olbrzymie znaczenie dla funkcjonowania całego organizmu. Zaburzenia w jej pracy wiążą się z dolegliwościami nie tylko na poziomie fizycznym, ale również emocjonalnym. Jeden z najbardziej powszechnych problemów z tarczycą to choroba Hashimoto. Co należy wiedzieć o tej chorobie? W jaki sposób wpływa ona na samopoczucie psychiczne?

Czym jest choroba Hashimoto?

Hashimoto to przewlekłe schorzenie o podłożu autoimmunologicznym. Charakteryzuje się wytwarzaniem przez organizm przeciwciał skierowanych przeciwko tkankom tarczycy. Najwięcej zachorowań diagnozuje się u osób między 40. a 65. rokiem życia. Hashimoto wiąże się z niedoczynnością tarczycy. Najczęściej występujące dolegliwości to wzrost masy ciała, zaburzenia miesiączkowania, pogorszenie stanu skóry i włosów, przewlekłe zmęczenie, powiększenie tarczycy. U wielu osób następuje też znaczne pogorszenie kondycji psychicznej.

Objawy psychiczne choroby Hashimoto

Najczęstsze dolegliwości ze strony psychiki występujące w chorobie Hashimoto to stany depresyjne, wahania nastrojów, apatia, brak energii, trudności w koncentracji i wykonywaniu codziennych zadań. Objawy te powinny powoli ustępować po wyregulowaniu poziomu hormonów w organizmie. Jeśli jednak tak się nie dzieje, istnieją podstawy do założenia, że dolegliwości wynikają z dodatkowych chorób afektywnych, czyli depresji bądź choroby dwubiegunowej. Złe samopoczucie psychiczne wynika również w dużej mierze z samego otrzymania diagnozy. Pacjenci często nie mogą pogodzić się z nią i odczuwają złość, rozgoryczenie, strach, poczucie bezradności i braku kontroli nad własnym zdrowiem.

Zobacz także: Choroba Hashimoto – objawy i rozpoznanie choroby

Jak żyć z chorobą Hashimoto?

Niestety, choroby Hashimoto nie da się leczyć przyczynowo. Jeśli stwierdzono niedoczynność tarczycy, wdraża się leczenie objawowe polegające na przyjmowaniu hormonów. Po wyrównaniu gospodarki hormonalnej dolegliwości powinny słabnąć, dzięki czemu komfort życia chorego wzrasta. Hashimoto to więc choroba o charakterze przewlekłym, która wymaga ciągłej kontroli ze strony lekarza endokrynologa. Pacjent musi dbać o regularne przyjmowanie leków, wykonywanie badań hormonów oraz stawianie się na wizytach kontrolnych. Jeśli przebieg choroby jest łagodny, osoba cierpiąca na Hashimoto może funkcjonować praktycznie normalnie. Problem pojawia się w przypadku nasilonych objawów, dlatego chory musi przebywać pod długotrwałą opieką lekarza. Warto też skonsultować się z dietetykiem w celu wdrożenia odpowiedniej diety.

Jak wspierać bliskich chorujących na Hashimoto?

Hashimoto to choroba, której nie wolno lekceważyć. Zachowanie osoby chorej, szczególnie w przypadku nasilenia objawów, może być uciążliwe. Należy jednak wykazać się zrozumieniem i empatią, bowiem samopoczucie chorego nie jest zależne od niego i utrudnia mu funkcjonowanie. Huśtawki nastrojów, drażliwość i zmęczenie są wynikiem zaburzeń hormonalnych, a nie jego złej woli. Jeśli bliska osoba zachoruje na Hashimoto, warto samemu zdobyć jak najwięcej informacji o tej chorobie, by ją zrozumieć.

Bibliografia:

Eva-Maria Siegmann, Helge H O Müller, Caroline Luecke, Alexandra Philipsen, Johannes Kornhuber, Teja Wolfgang Grömer (2018) Association of Depression and Anxiety Disorders With Autoimmune Thyroiditis: A Systematic Review and Meta-analysis